Van Le Castelet naar Montgrivay 35km

Never grew up

Om 8 uur met zijn drieën aan het ontbijt,alles gaat op of mee want alles is dicht vandaag.Nog even wat foto’s gemaakt en afscheid genomen en dan op pad,het beloofd een lange dag te worden.Onderweg nog even terug denken aan de gesprekken gisterenavond.Rachel heeft een voet gebroken gehad en een zware knieblessure en loopt dus moeilijk,Pierre heeft huidproblemen en iets met zijn suiker.Dan besef ik dat ik blij mag zijn dat ik zo loop,dat is niet voor iedereen weggelegd.En zo zijn de eerste 10 km in rap tempo afgelegd,eerste rustpauze en ik zet voortaan maar een kom thee,dan neem ik mijn rust.Anders is het slok water en door.Ik loop langs een oud gebouw met gesloten poort.Aan de buitenkant hangt zo,n bel met een touwtje eraan en ik kan de verleiding niet weerstaan om er eens aan te rammelen .Herrie van je welste en ik loop door.Hoor ik even later het hek rammelen en staat er een oude man op straat te kijken wie er belde.Ik zwaai maar een keer,dacht echt dat er niemand woonde.Ik loop Chateau Meilandt binnen en dacht ik zal die kwibus hier toch niet tegengekomen.In de kerk een kerske opgestoken en verder.Alles is verlaten alle winkels,horeca dicht.Het is 1mei dag van de arbeid.Waar dat vandaan komt weet ik niet,want niemand werkt.Ik neem nog een pauze boven op een berg en geniet van het uitzicht.Ik ga verder en zet een muziekje op.Het zijn enorme grote vlaktes die ik doorkruis en de muziek doet zijn werk in no time ben ik in La Chatre.Maar ook hier alles dicht en verlaten.Dan maar door naar de Camping.Die is zowat leeg 1camper staat er.Om 7 uur komt er iemand bij de receptie en voor het luttele bedrag van 4 euro kan ik hier overnachten.Al het blikvoer,brood,fruit,koekjes opgegeten en een grote pot koffie.Zit in het zonnetje mijn blog te schrijven en lig er vroeg in vanavond 

a demain